در کتابها به تنبیه کودکان پرداخته نشده است
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۱۵۰۴۹۷
مهناز فتاحی نویسنده کتاب کودک و نوجوان گفت: دنیای کودکان پر از موضوعات قابل بحث است و باید در مورد آنها صحبت شود، همچنین در خصوص موضوعاتی که روی آنها به خوبی کار شده دلیل موجهی ندارد که گفته شود، چون قبلا روی این موضوعات کار شده دیگر نیاز به کار کردن برای آنها نیست.
به گفته فتاحی، در زمینه کتابهای کودک و نوجوان موضوعاتی، چون عشق و مسائل عاطفی، روابط خانواده، مشکلات درون خانوادهها که کودکان با آن درگیرند موضوعاتی هستند دارای ظرافت و محدودیت اند که تا کنون به خوبی بر روی آنها کار نشده است، در حالی که اینها مواردی هستند که نوجوانان به شدت با آنها در مسیر زندگی مواجه خواهند شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فتاحی گفت: برخی آسیبهای اجتماعی ممکن است جای کار داشته باشد، اما خط قرمز و محدودیتهای آن برای نوشتن زیاد است، ما نباید، چون نوشتن از این موضوعات مشکل است این موارد را نادیده بگیریم باید تلاش کنیم با توجه به شناسایی این موارد و چگونگی بیان آنها در نوشتن موفق باشیم.
او میگوید: تنبیه از دیگر مواردی است که در مورد آنها در حوزه کتاب کودک کار نشده است، تنبیه مسئلهای است که کودکان بسیاری، در محیطهای مختلف از آن رنج میبرند، این رفتار غلط جزو آسیبهایی است که کودکان با آن درگیر هستند، اما کمتر بر روی این موضوع کار شده است.
این نویسنده کودک و نوجوان میگوید: همهی انسانها در هر گروه سنی که باشند همیشه برای خود الگویی دارند و اشخاصی ره به عنوان الگو در ذهن خود درنظر میگیرند که داشتن الگو لازمهی رشد و پیشرفت شخصیت هر فردی است.
فتاحی گفت: کودکان و نوجوانان دوست دارند در کتابها این الگوها به آنها معرفی شود و از طریق آنها بتوانند راه و رسم زندگی و آینده خود را بسازند، کودکان نیاز بیشتری دارند که از دارای الگوهای رفتاری باشند تا شخصیتشان با آنها رشد پیدا کند.
به گفته فتاحی، بخشی از آموزش کودکان از دیدن رفتارهایی است که اطرافیان دارند، کودکان آن رفتارها را مشاهده، تقلید و الگو سازی میکنند، الگو سازی مسئله مهمی است، کودک تلاش دارد خود را شبیه الگویی که به آن اعتقاد دارد کند و حتی حرکت و رفتارهایش شبیه به آن شود.
فتاحی گفت: بسیاری از بچهها جذب شخصیت انیمیشن و کارتونها میشوند و حتی لباس پوشیدن، راه رفتن، حرف زدن کودکان شبیه الگوهای کارتونی میشود و در خیال خود، خودشان را طبق الگویی که دارند معرفی میکنند، در چنین شرایطی که این موضوع به این اندازه میتواند شخصیت کودک و نوجوان را بسازد نویسندههای کودک وظیفه دارند که در کتابها این الگوها را به بچهها معرفی کرده و بایستی الگوهایی بخ بچهها معرفی شود که به آنها علاقه داشته و دارای ویژگی خلاق، ماهر مثبت، جذاب باشند که بچهها بتوانند خودشان را شبیه آنها ببینند.
به گفته فتاحی، کتابها میتوانند با شیوه الگو سازی صحیح کودکان و نوجوانان را به یادگیری مهارت و رفتارهای مطلوب تشویق کنند، الگویی که در کتاب به کودک و نوجوان معرفی میشود میتواند همواره در دسترس کودک و آموزنده باشد.
به گفته فتاحی، اما بعضی الگوهایی که داریم به کودک و نوجوان معرفی میکنیم نباید به شکلی باشند که برای کودک و نوجوان غیر قابل باور باشند خصوصا اگر این الگویی که معرفی میکنیم از دنیای کودک و نوجوان باشد وقتی کودک و نوجوان احساس کند این الگو هم شبیه خودش است و گاهی پیش میآید که اشتباه کوچیک کند و سعی میکند خودش را دوباره بسازد اینها مواردی هستند که قطعا به سازندگی روح و شخصیت کودکان کمک میکند.
فتاحی گفت: بسیاری از یادگیریهای کودکان از طریق مشاهده رفتارهای اطرافیانشان است، اولین قدم برای تشویق به مطالعه این است که والدین، معلمهای کودکان کتاب بخوانند.
فتاحی گفت: قدم بعدی برای ترغیب کودکان به خواندن کتاب، خلاقانه خواندن کتاب برای آنها است، مهم است که با صدای خوب و رسا کتاب برای کودک خوانده شود، همراهی با کودک و توجه به خواستهی او برای دوباره خواندن کتاب، موجب میشود که کودک به خواندن کتاب علاقمند شود.
به گفته فتاحی، برای تشویق کودک به مطالعه کتاب بهتر است که خواندن بعضی از قسمتهای کتاب به کودک سپرده شود و یا با توجه به شخصیتهای قصه لحن خوانش کتاب تغییر یابد تا کودک در جریان قصه با پدر و مادر همراه شود و یا با کمک عروسکهای کودک میتوان کتاب را به صورت قصه نمایشی برای کودک خواند، مهم این است که از ابزارهای مختلف و جذاب استفاده شود.
او میگوید: قصههای صوتی، فیلم، انیمیشن بسیار مهم هستند، بهتر است قسمتی از کتاب را برای کودک خوانده و سپس به سراغ فیلم، انیمیشن مرتبط با کتاب برویم تا او علاقمند شده و مجدد به سراغ کتاب برود و با آن انیمیشن تطابق داده، بهتر است هنگام انتخاب کتاب برای خواندن کتاب برای کودکان از کتابهایی استفاده شود که فیلم آنها ساخته شده است و از آن به عنوان یک ابزار کمکی استفاده شود.
فتاحی گفت: یکی از راههای موثر برای تشویق شدن کودکان و نوجوانان به مطالعه هدیه دادن کتاب است، سعی کنیم کتابهایی را به کودکان هدیه دهیم که با توجه به مسائلی باشند که با آن درگیر هستند.
او میگوید: در سالهای گذشته، بیشتر کتابها ترجمه شده بودند و کمتر کتاب تالیفی نوشته میشد، همچنین عناوین کتابها محدود بود، اما در طی این سالها اقدامات ارزشمندی صورت گرفته است و وضعیت کتاب کودک و نوجوان رشد خوبی داشته است که هنوز کافی نیست و نیاز است که موضوعات مختلف برای کودکان و نوجوانان نوشته شود.
به گفته فتاحی، مسئله تصویرگری نکته مهمی است که قطعا جای کار دارد و ما در این زمینه باید پیشرفت مطلوب را با توجه به مطالعه کتاب تصویری توسط کودکان در سنین کمتر را ایجاد کنیم.
فتاحی گفت: نباید فقط روی محتوا تمرکز کرد و تصاویر کتاب برای کودکان در سنین کم کمتر در جایگاه محتوا هستند و باید نسبت به این مسئله توجه بیشتری داشت.
او میگوید: گرانی کاغذ ممکن است تیراژ عناوینی که تولید میشود را کاهش دهد و یکی از آسیبهای این موضوع که کتابهای کودک که دارای تصاویر رنگی هستند موجب گران شدن این نوع کتابها میشود، بسیاری از ناشران به سختی میتوانند این کتابها را چاپ کنند، ناشران با توجه به گرانی کاغذ در وضعیت خوبی قرار ندارند و قطعا این وضعیت جای کار دارد.
فتاحی گفت: اگر با توجه به جمعیت دانش آموزی بخواهیم عناوین کتابهای تولید شده را نگاه کنیم باید بگوییم که وضعیت کتاب کودک مناسب نیست، این وضعیت شامل پیش تولید کار هنگامی که نویسندهای تصمیم میگیرد کتابی را بنویسد تا زمینه تولید آن که چندین سال طول میکشد میشود و در این بازه با تیراژ پایین کتاب، مشکلات مربوط به پخش کتاب، دلیل عدم علاقمندی کودکان به کتاب و کتابخوانی، مسائل فرهنگی برای رفع مشکلات فرهنگ مطالعه کودکان، حفظ تیراژ اندک با مشکلات موجود از جمله مسائلی است که با آن روبه رو هستیم.
به گفته فتاحی، چاپ کتاب اول قطعا هزینه مالی بیشتری را میطلبد، اما ناشر ترجیح میدهد که کتابی را که قبلا چاپ شده تجدید چاپ کند، این موضوع در مورد کتابهای ترجمه صدق میکند و طی این سالها کتابهای نویسندههای داخلی کمتر مورد توجه بوده اند و ناشران بیشتر تلاش داشته اند که کتابهای ترجمه شده را منتشر کنند.
فتاحی گفت: موضوعی که باید مورد توجه قرار بگیرد این است که تعدادی از افراد فکر میکنند ادبیات کودک ادبیات آسانی است در صورتی که نوشتن برای کودکان بسیار سختتر از نوشتن برای بزرگسالان است، در نوشتن برای کودکان نویسنده باید علاوه بر اینکه روان شناسی آنها را میشناسند باید ادبیات بزرگسال و کودک را بداند و با فضای ذهنی و شخصیتی کودکان آشنا باشد این مسئله نیازمندی نویسنده کودک به علوم مختلف را افزایش میدهد.
او میگوید: باید از کتابهای ارزشمند تالیفی که دارای ادبیات مناسب و طبق استاندارد نوشته شده اند حمایت کنیم تا بتوان کتابی از نظر کمیت و کیفیت تولید کرده و به دست مخاطب برسد، همچنین نیاز به معرفی کتاب و ادبیات تالیفی که توسط نویسندگان داخلی نوشته میشود به کودکان و نوجوانان در کشور وجود دارد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ادبیاتمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: ادبیات کودک و نوجوان روز کودک کتاب کودکان و نوجوانان کودک و نوجوان گفته فتاحی خواندن کتاب برای کودکان او می گوید کتاب کودک فتاحی گفت برای کودک رفتار ها کتاب ها الگو ها بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۵۰۴۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دومینوی آسیب
علاقه به استفاده از لوازمآرایش توسط کودکان بهویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانیهای بسیاری از خانوادههاست و مشکل اصلی زمانی پیش میآید که والدین نمیدانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواستهاش برخورد کنند.
به گزارش ایسنا،روزنامه خراسان در گزارشی با این عنوان به ویدئوهای پربازدید آموزش میکاپ برای دختران زیر ۱۰ سال در شبکههایاجتماعی و آسیبهای آن برای کودکان از دیدگاه یک کارشناسارشد مشاوره توانبخشی پرداخته و نوشته است: امروزه جوامع بشری تغییراتاجتماعی و رشد فرهنگ مصرفی فزایندهای را تجربه میکنند که بخشی از آن به زیباسازی چهره و بدن افراد برمیگردد. در این حوزه آرایش صورت در بین دختران جوان عمومیت و رواج زیادی یافته است بهویژه که سن آرایش پایینتر آمده و گاهی شاهد کودکان کم سنوسالی هستیم که در مجالس و مهمانیها نه تنها چهره خود را آرایش میکنند بلکه آموزش آن را در اختیار کاربران زیادی در فضای مجازی قرار میدهند.
علاقه به استفاده از لوازمآرایش توسط کودکان بهویژه دختران زیر ۷ سال از جمله نگرانیهای بسیاری از خانوادههاست و مشکل اصلی زمانی پیش میآید که والدین نمیدانند در مقابل این خواسته و کنجکاوی فرزندشان چه پاسخی بدهند و چطور با او و خواستهاش برخورد کنند. در ادامه، نکاتی در همین باره مطرح خواهد شد.
اصلیترین علل علاقه دختربچهها به آرایش
ابتدا باید علت علاقه کودک به این امر را جویا شویم. شاید بخش اعظمی از توجه کودکان به لوازم آرایشی ناشی از کنجکاوی آنها برای کشف محیط پیرامونشان باشد. همچنین کودکان در انتهای سالهای ۵ و ۶ سالگی نسبت به تفاوتهای جنسیتی خود با افراد بالغ حساستر شده و کنجکاویهای جنسی آنها در حال شکلگیری است. بنابراین در صورت دیدن منظره آرایش کردن اطرافیان خود به این مسئله حساس شده و کنجکاوی و علاقه بیشتری را نشان میدهند. شایان ذکر است که این توجه مختص کودکانه دختر نبوده بلکه پسران هم نسبت به این امر کنجکاوی و علاقه نشان میدهند اما بسیاری از متخصصان منع کودک را از این امر اشتباه میدانند و معتقدند ممانعت در برابر خواستهها و علائق در دوران کودکی منجر به افزایش فزاینده آن در دوره نوجوانی و بزرگ سالی خواهد شد. تقلید از بزرگ ترها، حس کنجکاوی، تشویق کودک به آرایشکردن از علل مهم علاقه کودک به آراستن چهره خود است.
اهمیت فراوان اولین واکنش والدین
این که اولین بار چگونه با این علاقه کودک برخورد شود بسیار مهم است، بنابراین اولین برخوردهای والدین نباید ایجاد تنش کند و او را نسبت به این امر کنجکاوتر کند. به جای هیجانی کردن فضا و ایجاد تنش و کشمکش، بدون تندرویهای بیمورد باید از لجبازیها و کنجکاویهای کودک بکاهیم و از عوارض آرایشکردن کودک پیشگیری کنیم.
پیامدهای تلخ آرایشکردن کودکان
از مهمترین پیامدهای آرایش کردن کودکان میتوان به این موارد اشاره کرد:
۱- آرایش کودک بهتدریج عزتنفس و اعتمادبهنفس او را کاهش میدهد چراکه پس از مدتی که به آرایشکردن عادت کند، نسبت به چهره واقعی خود احساس خوبی نخواهد داشت و بدون آرایش در محیط بیرون حاضر نخواهد شد.
۲- مواد آرایشی به دلیل وجود مواد شیمیایی ممکن است تاثیراتی در بیش فعالی کودکان بگذارد.
۳- آرایش کردن میتواند منجربه خود بزرگبینی و غرور کاذب کودک شود.
۴-کودک وقتی را که میبایست صرف بازی کند به آرایش کردن میپردازد.
۵- ذهن کودک درگیر مقایسه خود با بزرگ سالان میشود و از گروه هم سال فاصله میگیرد و باعث تنها ماندن وی میشود.
۶- موجب تمایل به تغییرات چهره و عمل زیبایی در بزرگ سالی خواهد شد.
۷-آرایش کردن منجر به داشتن الگویی نامناسب در ذهن کودک خواهد بود.
۸- پوست کودکان لطیف و حساس بوده؛ بنابراین لوازم آرایش ممکن است عوارض جانبی زیادی را برای آنها ایجاد کند.
راهکارهای پیشگیری از ترغیب دختربچهها به آرایش
۱- تا حد امکان در مقابل کودکان آرایش نکنید و تا سن معینی آنها را به آرایشگاههای بزرگسالان نبرید.
۲- لوازم آرایش خود را از دسترس کودکان دور نگه دارید.
۳- کودک را با خود به مراکز خرید لوازم آرایش نبرید چراکه تماشای رنگهای متنوع در مراکز فروش جذابیت لوازمآرایشی را برای کودک افزایش میدهد.
۴- در حضور کودک در مورد چهرهآرایی و آرایش کردن کمتر صحبت کنید و از تماشای فیلمهایی با تصاویری در این مورد خودداری کنید.
۵- در صورت مشاهده استفاده از لوازم آرایش توسط کودک یا درخواست او برای این کار به هیچ عنوان واکنش شدید از خود نشان ندهید، زیرا این کار ممکن است کنجکاوی و لجبازی یا علاقه او را تشدید کند.
۶- با توجه به سن کودک به او بفهمانیم که آرایش کردن مناسب او نبوده و ممکن است به سلامت او آسیب برساند.
۷- به او بگویید که این کار مختص بزرگسالان است و دنیای زیبای کودکی را برای وی جذابتر کنید.
۸- اگر نتوانستید با ملایمت او را منصرف کنید به او اجازه دهید یک بار آن هم در مقادیر کم این کار را انجام دهد ولی حتماً از وسایلی استفاده کند که بیخطر بوده و از حداقل مواد شیمیایی تشکیل شده باشد.
۹- از چهره آرایش کرده او ابراز خوشحالی و رضایت نکنید و باعث نشوید که به این نتیجه برسد که من زشتم و مادر و پدر وقتی آرایش دارم بیشتر مرا دوست دارند و من زیباتر به نظر میرسم.
انتهای پیام